با توجه به محدوديت هاي پيش بيني شده فراروي توسعه ي غشاهاي پليمري از جمله افزايش همزمان تراوش پذيري و گزينش پذيري، نياز به مواد جديدي براي توسعه ي نسل جديدي از غشاها احساس شد. غشاهاي زمينه مختلط كه عمدتاً از پراكنده شدن فاز غيرآلي در بستر پليمري ايجاد مي شوند پاسخي به اين نياز روبه رشد هستند. در اين اختراع نيز با هدف بهبود عملكرد (به ويژه تراوش پذيري) غشاي پلي اترسولفوني خالص ذرات سيليكا مزوپرس MCM-41 خالص به پليمراضافه شد. با وجود اين كه نتايج نشان از افزايش قابل ملاحظه اي در تراوش پذيري به ميزان 177% براي گاز نيتروژن (غشايي حاوي 20% وزني از ذرات اصلاح نشده) دارد ولي در عين حال شاهد افت شديد گزينش پذيري ها به ويژه در ميزان بالاي ذرات هستيم كه ناشي از كلوخه شدن ذرات و ايجاد حفرات غيرانتخابگر است. براي رفع اين مشكلات سطح ذرات با دو عامل اتصال سيلاني يعني APTMS و TMCSعامل دار گرديدند. نتايج نشانگر افزايش قابل توجه در گزينش پذيري هاي CO2/CH4 و O2/N2 به ترتيب به ميزان 39% (غشايي حاوي 20% وزني از ذرات اصلاح شده با APTMS ) و 36% (غشايي حاوي 20% وزني از ذرات اصلاح شده با TMCS) همزمان با افزايش تراوش پذيري از اين نوع از غشاهاست. اين ابداع در زمينه ي مباحث مربوط به مهندسي شيمي و شيمي ، محيط زيست، صنايع نفت، گاز،پتروشيمي و پليمر كاربرد دارد.